F1 > Kierowcy > Vitantonio Liuzzi

	2008 Zwolniony z Toro Rosso znajduje zatrudnienie w ekipie Force India jako kierowca rezerwowy. Startuje również w niszowych mistrzostwach Speedcar Series, gdzie wygrywa otwierający sezon wyścig w Dubaju.
	2007 Zalicza trudny sezon, w którym nie kończy 7 wyścigów. Odradza się dopiero w końcówce i zdobywa 3 punkty podczas GP Chin, ale to za mało, by rywalizować z nowym partnerem Sebastianem Vettelem, który przybył do zespołu w połowie sezonu.
	2006 Red Bull przenosi go do wykupionej ekipy Minardi, którą przemianował na swój juniorski zespół startujący pod nazwą Toro Rosso. Liuzzi cały sezon pełni rolę kierowcy wyścigowego u boku Scotta Speeda. Mając do dyspozycji raczej niekonkurencyjny bolid imponuje szybkością oraz równą jazdą, czego owocem jest wywalczenie pierwszego w historii punktu dla swojej stajni podczas zawodów w USA. Rok kończy jako 19 zawodnik mistrzostw.
	2005 Wchodzi do F1 w barwach Red Bulla, ale przez większość roku pełni rolę kierowcy rezerwowego. Bierze udział tylko w 3 wyścigach, zaliczając debiut podczas wyścigu w San Marino, gdzie zdobywa swój pierwszy i jedyny punkt w całym sezonie. Po GP Europy musi oddać bolid lepiej spisującemu się Christianowi Klienowi.
	2004 Dzięki dotychczasowej postawie dostaje angaż w mistrzowskiej ekipie F3000 - Arden. Dysponując świetnym bolidem całkowicie dominuje w sezonie, wygrywając 7 z 10 wyścigów. Imponuje także niesamowitą postawą w kwalifikacjach, zdobywając dziewięć pierwszych pól startowych i jedno drugie. W sumie gromadzi 86 punktów, co jest prawie dwukrotną ilością dorobku zespołowego partnera Roberta Doornbosa. Zostaje najlepszym kierowcą w całej historii Międzynarodowej Formuły 3000, wygrywając ostatnią edycję serii oraz posiadając w swoim dorobku największą liczbę triumfów w wyścigach, razem z Juanem Pablo Montoyą oraz Nickiem Heidfeldem. W listopadzie przechodzi testy z nowoutworzonym zespołem F1 - Red Bullem.
	2003 Przechodzi do F3000 i zostaje zatrudniony w juniorskiej ekipie Coloni (startującej tego roku pod nazwą Red Bull Junior Team), z którą testował roku wcześniej. Dzięki równej jeździe zajmuje w klasyfikacji generalnej czwarte miejsce, które w tamtym sezonie jest najlepszym wśród debiutantów.
	2002 Przechodzi do niemieckiej Formuły 3. Co prawda udaje mu się wywalczyć trzy pierwsze pola startowe, trzy podia oraz zwycięstwo podczas międzynarodowego wyścigu F3 w San Marino, ale w klasyfikacji generalnej mistrzostw plasuje się dopiero na 9 lokacie. W tym roku czyni również dwa bardzo ważne kroki dla swojej kariery - odbywa testy ze stajnią Coloni startującą w Formule 3000 oraz z zespołem Formuły 1 - Williamsem.
	2001 Po 11 latach jazdy gokartem osiąga upragniony cel, którym było mistrzostwo świata, po drodze pokonując m. in. jeżdżącego w kartingu już tylko dla przyjemności Michaela Schumachera na jego 'domowym' torze w Kerpen. Ponadto po raz pierwszy zasiada w bolidzie i od razu imponuje zdobyciem wicemistrzostwa w niemieckiej Formule Renault.
	1995 Piąty w europejskich oraz drugi w światowych mistrzostwach kartingowych.
	1993 Sięga po kartingowe mistrzostwo Włoch.
	1990 W wieku 9 lat rozpoczyna starty za kierownicą gokarta.