slipstream napisał(a):Otóż co moje uznanie budzi w kierowcach F1 i nie tylko, to fakt że nie są tylko proste cepy które potrafią tylko cisnąć cegłę w podłogę, ale ogarniają cała strategię zarządzania pakietem. Jak nie oponami, to silnikiem który też trzeba oszczędzać, a nie cisnąc go na maksa cały wyścig.
Do znudzenia będę cytować F1 Racing z czerwca 2014:
"To doświadczenie pozwala poczuć, jak inna była dynamika samochodów; jak ciężko się nimi jeździło. Wysiłek psychiczny był ogromny, bo trzeba było cały czas myśleć o awaryjności: łatwo było przekręcić skrzynię, popsuć skrzynię biegów, zniszczyć hamulce i wpaść w tarapaty. Te auta może i nie były tak szybkie jak obecne, ale wymagały ogromnej koncentracji, bo trzeba było przejechać bezbłędnie cały dystans. Nie tylko pilnować, aby nie przegapić żadnego biegu, ale też uważnie redukować. Trzeba było skupiać się na wielu rzeczach jednocześnie."
"W tamtych czasach kierowcy pewnie nie cisnęli na maksa na wyjściach. Wiedzieli, jak duże jest opóźnienie turbosprężarki."
"Patrząc na Tolemana, można się zastanawiać, dlaczego nie psuł się na każdym okrążeniu. Z tyłu nie ma praktycznie żandych osłon. Łatwo sobie wyobrazić przecięte przy byle okazji kable i przewody olejowe. Jednak auto przejeżdżało 300 kilometrów w wyścigu i to jest niesamowite."
Czyli o jeżdżeniu w latach 80-tych okiem kierowcy z lat 10-tych.
