2023 Notuje bardzo trudny debiutancki sezon, popełniając wiele błędów oraz zostając zdominowanym przez partnera Alexandra Albona. We wszystkich sesjach kwalifikacyjnych musi uznać wyższość Tajlandczyka, natomiast w wyścigach aż siedmiokrotnie nie dojeżdża do mety, w tym cztery razy po wypadkach lub kolizjach. Z tego powodu jego przyszłość w Williamsie zaczyna być kwestionowana, lecz zespół wykazuje się cierpliwością. Logan przełamuje się w domowych wyścigach pod koniec roku i w Austin zostaje sklasyfikowany na dziesiątym miejscu, gdzie zgarnia jedyny w sezonie punkt, natomiast w Las Vegas awansuje do Q3 i wykręca siódmy czas. Ostatecznie Amerykanin przedłuża umowę z Williamsem kilka dni po zakończeniu sezonu 2023.
2022 Udaje mu się wreszcie awansować na pełen sezon do Formuły 2, gdzie podpisuje kontrakt z Carlinem. Jest jedną z największych sensacji walcząc w ścisłej czołówce. W pierwszej połowie sezonu jest realnym zagrożeniem dla lidera klasyfikacji Felipe Drugovicha, lecz od rundy we Francji jego forma ulega załamaniu. Na Monzy traci matematyczne szanse na tytuł, natomiast po ostatniej rundzie plasuje się w tabeli na czwartym miejscu z dorobkiem dwóch zwycięstw. Robi jednak wystarczająco dobre wrażenie na Williamsie, który angażuje go na sezon 2023 w miejsce Nicholasa Latifiego. W ramach przygotowań do debiutu w F1 startuje w treningach do Grand Prix Stanów Zjednoczonych, Meksyku, Brazylii oraz Abu Zabi.
2021 Celuje w awans do Formuły 2, jednakże nie jest w stanie skompletować wystarczającego budżetu. Decyduje się tym samym na trzeci sezon z rzędu w F3, tym razem z ekipą Charouz Racing. Nie udaje mu się nawiązać do osiągów sprzed roku i w końcowej tabeli jest dopiero na siódmym miejscu z jedną wygraną na torze w Soczi. W całym roku podejmuje się pojedynczych występów w samochodzie GT, ELMS czy F2, gdzie reprezentuje barwy HWA podczas rundy w Arabii Saudyjskiej. Z kolei w październiku zostaje ogłoszony juniorem Williamsa i otrzymuje szansę za kierownicą bolidu F1 w trakcie testów w Abu Zabi.
2020 Pozostaje w Formule 3, lecz zasila szeregi najlepszej ekipy w stawce Prema. Rywalizuje w ścisłej czołówce i jest jednym z faworytów do mistrzowskiego tytułu. Wygrywa dwa wyścigi i wchodzi jeszcze czterokrotnie na podium, co w ostatecznym rozrachunku wystarcza na trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej za Theo Pourchairem oraz zwycięzcą cyklu Oscarem Piastrim.
2019 Przenosi się do Formuły 3 z ekipą Carlina. Jego debiut jest sporym rozczarowaniem, zajmując na koniec mistrzostw odległe dziewiętnaste miejsce z dorobkiem zaledwie pięciu punktów. Na osłodę pozostaje mu bardzo udany występ w Grand Prix Makau, gdzie przekracza linię mety na trzeciej pozycji.
2018 Podejmuje się startów w Formule Renault 2.0 Eurocup oraz NEC. W europejskim czempionacie zajmuje czwarte miejsce w tabeli z dorobkiem trzech zwycięstw, natomiast w północnoeuropejskiej edycji wygrywa raz na Monzy i zostaje sklasyfikowany jako piąty zawodnik mistrzostw.
2017 Przechodzi do brytyjskiej Formuły 4, w której reprezentuje barwy Carlina i sięga po dwa zwycięstwa. Dorobek z całego sezonu umożliwia mu zdobycie najniższego stopnia podium klasyfikacji generalnej. Podchodzi również do pojedynczych występów w Formule Renault 2.0, lecz obywa się bez większych sukcesów.
2016 Przystępuje do ostatniego sezonu za kierownicą gokarta, a w grudniu przesiada się do jednomiejscowego bolidu. Wkracza do stawki arabskiej Formuły 4 i mimo ani jednego zwycięstwa, udaje mu się zdobyć tytuł wicemistrza. Na osiemnaście rozegranych wyścigów aż piętnaście razy wchodzi na podium, uznając wyższość jedynie Jonathana Aberdeina.
2008-2015 Rozpoczyna starty w kartingu mając zaledwie siedem lat. Już po roku przenosi się do Europy, gdzie zostaje jednym z czołowych zawodników. W 2015 roku sięga po Kartingowe Mistrzostwo Świata, zostając po prawie czterdziestu latach pierwszym Amerykaninem, któremu udała się ta sztuka.
