2022 Jako trzeci zawodnik Alpine realizuje liczne prywatne sesje testowe za kierownicą bolidu A521. W trakcie roku łączony jest z kokpitem Nicholasa Latifiego w Williamsie, lecz rezygnuje z propozycji dołączenia do stajni z Grove. Pozbawiony nadziei na awans w Alpine, podpisuje kontrakt z McLarenem na starty od sezonu 2023. Wchodzi tym samym w konflikt z francuskim zespołem, który jest przekonany swoich praw do Oscara po niespodziewanej utracie Fernando Alonso na rzecz Astona Martina. W całą sytuację zostaje zaangażowana FIA rozstrzygająca spór na korzyść kierowcy, dzięki czemu podejmuje współpracę z McLarenem już podczas testów w Abu Zabi.
2021 Awansuje do Formuły 2 kontynuując współpracę z Premą. Już od pierwszej rundy sezonu jest niekwestionowanym faworytem do mistrzostwa. Wygrywa łącznie sześć wyścigów i dystansuje Roberta Szwarcmana oraz Guanyu Zhou, zgarniając tytuł na wyścig przed końcem sezonu. Mimo to jest pozbawiony szans na awans do F1, przez co decyduje się przyjąć propozycję funkcji oficjalnego kierowcy rezerwowego Alpine.
2020 Na początku roku wkracza do Renault Sport Academy i przenosi się do Formuły 3 z Prema Racing. Jako debiutant rywalizuje w ścisłej czołówce i walczy o mistrzowski tytuł ze swoim zespołowym partnerem Loganem Sargeantem oraz Theo Pourchairem z ART Grand Prix. Wygrywa dwukrotnie i przez nierówną formę musi drżeć o końcowy sukces do samego końca. Finalnie podczas ostatniego wyścigu sezonu na włoskim Mugello siódma pozycja wystarcza mu do zwycięstwa w całym cyklu z przewagą trzech punktów.
2019 Kontynuuje rywalizację w europejskiej Formule Renault 2.0, lecz przechodzi do zespołu R-ace GP. Tym razem nie pozostawia rywalom żadnych szans i wygrywa siedem wyścigów, które pozwalają na zdobycie pierwszego mistrzowskiego tytułu za kierownicą bolidu.
2018 Pozostaje w Arden Motorsport, jednakże przenosi się do europejskiej Formuły Renault 2.0. Cały rok rywalizuje poza czołówką i tylko trzykrotnie wchodzi na podium. Jego najlepszą pozycją jest druga z wyścigu na Hockenheim, natomiast w końcowej klasyfikacji zajmuje ósmą lokatę.
2017 Wkracza do stawki brytyjskiej Formuły 4 z ekipą Arden. Zgarnia sześć pole position oraz sześciokrotnie przekracza linię mety jako pierwszy. Mimo to mistrzostwo pada łupem Jamiego Caroline i musi zadowolić się drugą pozycją w tabeli. Podejmuje się również pojedynczych występów w północnoeuropejskiej Formule Renault 2.0, jednakże nie odnosi w nich większych sukcesów.
2011-2016 Jako dziecko rywalizuje w zawodach zdalnie sterowanych samochodów, natomiast w wieku dziesięciu lat zasiada za kierownicą gokarta. Do 2014 roku startuje na terenie rodzimej Australii, by następnie przenieść się do Wielkiej Brytanii i podjąć rywalizację z europejską czołówką. W sezonie 2016 przystępuje do mistrzostw świata w Bahrajnie i zajmuje szóste miejsce, a także debiutuje za kierownicą bolidu. Podejmuje się pojedynczych startów w arabskiej Formule 4, gdzie dwukrotnie wchodzi na podium i zgrania szóstą pozycję w klasyfikacji.
Objaśnienia:P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany
Starty obejmują rozpoczęte wyścigi (w nawiasie podana jest suma zgłoszeń do grand prix)
Rezultaty wyścigów z ostatniego sezonu | Rezultaty wszystkich wyścigów Wszystkie pole positions | Wszystkie zwycięstwa | Wszystkie najszybsze okrążenia
•Rezultaty wyścigów z ostatniego sezonu
GP
Tor
Nr
Bolid
Op.
St.
Fi.
Dodatkowa informacja
Sezon 2023
Sakhir
81
McLaren MCL60
18
NS
elektryka
Dżudda
81
McLaren MCL60
8
15
Albert Park
81
McLaren MCL60
-
-
Objaśnienia:St. - start, Fi. - finisz, NS - niesklasyfikowany, NW - nie wystartował, N2 - nie wystartował ponownie, ZD - zdyskwalifikowany, PL - start z pit-lane, NZ - nie zakwalifikował się, NP - nie przedkwalifikował się, WY - wykluczony, naj. okr. - najszybsze okrążenie w wyścigu
