2012 Rozpoczyna sezon za kierownicą bolidu, którym przejechał zaledwie 100 kilometrów. Udaje mu się zakwalifikować do inauguracyjnego Grand Prix Australii, a podczas kolejnych wyścigów ściga się z ukrytą usterką zawieszenia, co jest przyczyną jego słabego tempa. Nie bierze udziału w wyścigu o Grand Prix Europy, ze względu na problemy zdrowotne. Od drugiej połowy mistrzostw musi toczyć zacięte pojedynki ze swoim zespołowym partnerem, a zarazem debiutantem - Charlesem Pikiem. Podczas Grand Prix Singapuru zdobywa najlepszy wynik w historii startów zespołu Virgin/Marussia, jakim jest dwunaste miejsce. Mistrzostwa kończy na dwudziestej pozycji ponownie z zerowym dorobkiem punktów.
2011 Drugi rok ze stajnią Virgin nie przynosi oczekiwanej poprawy wyników. Błędy przy projektowaniu bolidu skazują Glocka na walkę z kierowcami HRT. Przez cały sezon nie wyróżnia się niczym szczególnym. Pokazuje lepsze tempo od nowego zespołowego kolegi, d'Ambrosio, jednak w ostatecznej klasyfikacji plasuje się za nim, ponieważ jego najlepszy rezultat to ledwie 15 miejsce wywalczone w GP Kanady. Pozostaje z zespołem, który zostaje przemianowany na Marussia F1 Team, licząc na owoce współpracy technologicznej z McLarenem.
2010 Mając do dyspozycji bardzo niekonkurencyjny bolid prezentuje dobre osiągi, jednak awarie nie pozwalają mu minąć linii mety w 6 z pierwszych 8 wyścigów. Najlepszym wynikiem sezonu jest imponujący awans do drugiej części kwalifikacji w Grand Prix Malezji, oraz 14 lokata podczas wyścigu w Japonii. Góruje nad swoim niedoświadczonym zespołowym partnerem Lucasem di Grassim, lecz w klasyfikacji generalnej plasuje się tuż za nim - na 25 pozycji. Pozostaje z Virgin na kolejny rok.
2009 Kolejny rok w barwach Toyoty, znów 10 w klasyfikacji generalnej. Tym razem mając do dyspozycji bardziej konkurencyjny bolid imponuje w kilku sesjach kwalifikacyjnych, m. in. zdobywając miejsce w pierwszym rzędzie do wyścigu w Bahrajnie. Dwa finisze na podium dają mu 14 z 24 zgromadzonych punktów. Przez wypadek podczas kwalifikacji na torze Suzuka opuszcza ostatnie 3 grand prix. Po wycofaniu się Toyoty z F1 znajduje zatrudnienie w ekipie Virgin Racing, dla której sezon 2010 to debiut w F1.
2008 Zostaje kierowcą wyścigowym Toyoty w F1. Mimo kilku groźnych wypadków wzbudza podziw zajęciem 2 pozycji w Grand Prix Węgier i paroma innymi udanymi występami. Ostatecznie plasuje się na 10 lokacie w klasyfikacji generalnej sezonu, gromadząc 6 punktów mniej od swojego zespołowego kolegi Jarno Trullego.
2007 Kontynuując starty w GP2 zostaje mistrzem tej serii. W całym sezonie triumfuje pięciokrotnie i zdecydowanie dominuje nad zespołowym kolegą Andreasem Zuberem. Po odejściu z BMW Sauber w połowie roku pierwszego kierowcy rezerwowego Sebastiana Vettela, Glock zajmuje jego miejsce.
2006 Powraca do Europy wchodząc do serii GP2 w barwach ekipy BCN Competicion. W połowie roku przechodzi do jednej z najlepszych stajni tych mistrzostw - iSport, sezon kończy na 4 lokacie w klasyfikacji generalnej. Bierze także udział w testach z zespołem BMW Sauber startującym w F1, w grudniu podpisuje kontrakt na drugiego kierowcę rezerwowego tej ekipy.
2005 Po rozpadzie zespołu Jordan przenosi się do USA i rozpoczyna starty w tamtejszej serii Champ Car. Sezon kończy jako ósmy w klasyfikacji generalnej, najlepszy wynik osiągając w Kanadzie, gdzie zajął 2 miejsce. Dostaje nagrodę „Debiutanta Roku” tej serii.
2004 Rozpoczyna swoją przygodę z Formułą 1, zostając kierowcą testowym w ekipie Jordan Grand Prix. Niespodziewanie bierze udział w wyścigu w Kanadzie, gdzie po dyskwalifikacji 4 innych zawodników zostaje sklasyfikowany na 7 pozycji, zdobywając tym samym 2 punkty w swoim debiucie. Otrzymuje również szansę jazdy w 3 ostatnich grand prix sezonu, każde z nich kończy jako piętnasty.
2003 Pozostaje w swojej zeszłorocznej stajni, jednak przenosi się do Formuły 3 Euro Series. Znów udaje mu się zwyciężyć w 3 zawodach, tym razem wystarcza to na 5 lokatę w klasyfikacji łącznej sezonu.
2002 Dostaje angaż w zespole Opel Team KMS startującym w niemieckiej Formule 3. Za zaufanie odwdzięcza się 3 wygranymi, co pozwala mu stanąć na podium w klasyfikacji generalnej mistrzostw. Zostaje uhonorowany tytułem „Debiutant Roku”.
2001 Zdobywa tytuł w niemieckiej Formule BMW ADAC, gromadząc w sezonie łącznie 268 punktów.
2000 Wygrywa mistrzostwa ADAC Formuła Junior Cup, odnosząc 11 zwycięstw.
1997 W wieku 15 lat rozpoczyna swoją karierę od występów w krajowych seriach kartingowych. W późniejszym okresie nad jego poczynaniami czuwa Adolf Neubert.
