2011 Jak na niewielkie możliwości bolidu prezentuje się całkiem nieźle. W pierwszej części sezonu wyraźnie dominuje nad zespołowym partnerem, Karthikeyanem. Kiedy Hindus zostaje zastąpiony przez młodą gwiazdę Red Bulla - Ricciardo, przewaga Liuzziego nie jest już tak wyraźna. W sezonie 2011 największym osiągnięciem Vitantonio jest 13 pozycja w GP Kanady, dzięki której HRT pokonało zespół Virgin Racing w klasyfikacji konstruktorów.
2010 Generalnie ciężki ostatni sezon w Force India. Co prawda zdobywa aż 21 punktów, ale przy 47 zespołowego kolegi Adriana Sutila nie jest to zachwycający dorobek. Jeździ bolidem środka stawki, lecz często nie udaje mu się wejść do drugiej części kwalifikacji. Ostatecznie rok kończy na 15 lokacie w klasyfikacji łącznej. Pomimo posiadania kontraktu na kolejny rok startów, traci posadę w Force India i decyduje się na starty w jednym z najsłabszych zespołów w stawce - HRT.
2009 Kontynuuje przygodę ze Speedcar Series, co owocuje dwoma zwycięstwami. Ponadto nadal pełni rolę testera w Force India, a po opuszczeniu zespołu przez Giancarlo Fisichellę zajmuje jego posadę kierowcy wyścigowego. Bierze udział w ostatnich pięciu grand prix sezonu, rozpoczynając z wysokiego pułapu siódmą pozycją w kwalifikacjach na torze Monza. Potem jednak jest już gorzej i ostatecznie kończy zmagania z zerowym dorobkiem punktowym, dysponując bolidem środka stawki. Mimo tego udaje mu się zachować posadę na kolejny rok.
2008 Zwolniony z Toro Rosso znajduje zatrudnienie w ekipie Force India jako kierowca rezerwowy. Startuje również w niszowych mistrzostwach Speedcar Series, gdzie wygrywa otwierający sezon wyścig w Dubaju.
2007 Zalicza trudny sezon, w którym nie kończy 7 wyścigów. Odradza się dopiero w końcówce i zdobywa 3 punkty podczas GP Chin, ale to za mało, by rywalizować z nowym partnerem Sebastianem Vettelem, który przybył do zespołu w połowie sezonu.
2006 Red Bull przenosi go do wykupionej ekipy Minardi, którą przemianował na swój juniorski zespół startujący pod nazwą Toro Rosso. Liuzzi cały sezon pełni rolę kierowcy wyścigowego u boku Scotta Speeda. Mając do dyspozycji raczej niekonkurencyjny bolid imponuje szybkością oraz równą jazdą, czego owocem jest wywalczenie pierwszego w historii punktu dla swojej stajni podczas zawodów w USA. Rok kończy jako 19 zawodnik mistrzostw.
2005 Wchodzi do F1 w barwach Red Bulla, ale przez większość roku pełni rolę kierowcy rezerwowego. Bierze udział tylko w 3 wyścigach, zaliczając debiut podczas wyścigu w San Marino, gdzie zdobywa swój pierwszy i jedyny punkt w całym sezonie. Po GP Europy musi oddać bolid lepiej spisującemu się Christianowi Klienowi.
2004 Dzięki dotychczasowej postawie dostaje angaż w mistrzowskiej ekipie F3000 - Arden. Dysponując świetnym bolidem całkowicie dominuje w sezonie, wygrywając 7 z 10 wyścigów. Imponuje także niesamowitą postawą w kwalifikacjach, zdobywając dziewięć pierwszych pól startowych i jedno drugie. W sumie gromadzi 86 punktów, co jest prawie dwukrotną ilością dorobku zespołowego partnera Roberta Doornbosa. Zostaje najlepszym kierowcą w całej historii Międzynarodowej Formuły 3000, wygrywając ostatnią edycję serii oraz posiadając w swoim dorobku największą liczbę triumfów w wyścigach, razem z Juanem Pablo Montoyą oraz Nickiem Heidfeldem. W listopadzie przechodzi testy z nowoutworzonym zespołem F1 - Red Bullem.
2003 Przechodzi do F3000 i zostaje zatrudniony w juniorskiej ekipie Coloni (startującej tego roku pod nazwą Red Bull Junior Team), z którą testował roku wcześniej. Dzięki równej jeździe zajmuje w klasyfikacji generalnej czwarte miejsce, które w tamtym sezonie jest najlepszym wśród debiutantów.
2002 Przechodzi do niemieckiej Formuły 3. Co prawda udaje mu się wywalczyć trzy pierwsze pola startowe, trzy podia oraz zwycięstwo podczas międzynarodowego wyścigu F3 w San Marino, ale w klasyfikacji generalnej mistrzostw plasuje się dopiero na 9 lokacie. W tym roku czyni również dwa bardzo ważne kroki dla swojej kariery - odbywa testy ze stajnią Coloni startującą w Formule 3000 oraz z zespołem Formuły 1 - Williamsem.
2001 Po 11 latach jazdy gokartem osiąga upragniony cel, którym było mistrzostwo świata, po drodze pokonując m. in. jeżdżącego w kartingu już tylko dla przyjemności Michaela Schumachera na jego 'domowym' torze w Kerpen. Ponadto po raz pierwszy zasiada w bolidzie i od razu imponuje zdobyciem wicemistrzostwa w niemieckiej Formule Renault.
1995 Piąty w europejskich oraz drugi w światowych mistrzostwach kartingowych.
1993 Sięga po kartingowe mistrzostwo Włoch.
1990 W wieku 9 lat rozpoczyna starty za kierownicą gokarta.
