David Coulthard miał niezbyt udany start i od razu spadł na trzecią pozycję. Wyprzedzili go startujący z drugiej pozycji Michael Schumacher i z trzeciej Mika Hakkinen. Fin dodatkowo wyprzedził Schumachera i znalazł się na prowadzeniu. Za plecami Rubensa Barrichello, który zdołał utrzymać swą czwartą pozycję startową, walkę o piątą pozycję toczyli między sobą: Ralf Schumacher, Jarno Trulli, Giancarlo Fisichella i Jacques Villeneuve, który w momencie startu wyminął Eddiego Irvine'a. Zarówno Villeneuve jak i Fisichella mieli szansę na wysunięcie się na czoło tej grupy, jednak sztuka to powiodła się tylko Kanadyjczykowi, ponieważ w bolid Fisichelli wjechał Trulli. W wyniku zderzenia w bolidzie Trullego zostało uszkodzone tylne zawieszenie, natomiast bolid Fisichelli wyszedł ze stłuczki bez większych uszkodzeń. W tym momencie obaj Włoscy kierowcy zostali wyminięci przez Ralfa Schumachera i Villeneuve'a, który dodatkowo wyprzedził Ralfa awansując w ten sposób na piątą pozycję, przy czym Trulli jeszcze przed pierwszym zakrętem wycofał się z wyścigu. Fisichella ostatecznie znalazł się na swej pierwotnej (siódmej) pozycji startowej, po odparciu ataku Irvine'a.

Na początku drugiego okrążenia Jean Alesi wyprzedził Jensona Buttona i znalazł się na 13 pozycji. Pech zespołu Jordan nie skończył się na Trullim, ponieważ Heinz-Harald Frentzen zdołał ukończyć zaledwie dwa okrążenia – na trzecim silnik Mugen-Honda zamontowany w jego bolidzie w efektowny sposób dokonał swego żywota. Tymczasem Michael Schumacher nie odstępował na krok Hakkinena. Znajdujący się na trzeciej i czwartej pozycji Coulthard oraz Barrichello jechali już nieco wolniej od prowadzącej pary. Na czele trzeciej grupy jechał Villeneuve średnio dwie sekundy wolniej na okrążeniu w stosunku do lidera. Za Kanadyjczykiem podążali gęsiego pozostali kierowcy. Pod koniec czwartego okrążenia Fisichella wyprzedził Ralfa Schumachera i awansował na szóstą pozycję. Na początku szóstego okrążenia młodszy z braci Schumacherów stracił kolejną pozycję, tym razem na rzecz Pedra de la Rosy, który nieco wcześniej uporał się także z Irvine'em. Trzy okrążenia później Fisichella w tym samym miejscu co wcześniej wyprzedził następnego kierowcę – Villeneuve'a.

Mniej więcej od dziewiątego okrążenia nad torem Nurburgring zaczął padać deszcz. Powoli zespoły zaczęły się przygotowywać do zmiany opon z suchych na deszczowe. Zanim jednak którykolwiek z kierowców zjechał do boksów, Michael Schumacher wyprzedził Hakkinena pod koniec jedenastego okrążenia i objął prowadzenie wyścigu. Niedługo potem drugi kierowca z zespołu Ferrari, Barrichello wyprzedził drugiego kierowcę z zespołu McLaren, Coultharda. Następnie na 12 okrążeniu Ralf Schumacher został wyprzedzony przez Irvine'a. Na tym samym okrążeniu jako pierwszy w boksach pojawił się Johnny Herbert i na tor wyjechał z deszczowymi oponami. Mniej więcej w tym momencie Marc Gene wpadł w poślizg na wyjątkowo śliskiej części toru. Zdołał powrócić do wyścigu, jednak czekała go wymiana przedniego skrzydła.

Na 13 okrążeniu Ralf Schumacher odzyskał pozycję utraconą na rzecz Irvine'a. Okrążenie później był już szósty, po wyprzedzeniu Villeneuve'a i de la Rosy, który zjechał do boksów. Pojawił się tam również pierwszy kierowca z czołówki – Coulthard. Na 15 okrążeniu postoje odbyli jednocześnie lider wyścigu, Michael Schumacher i Hakkinen, który miał w tym momencie mniej więcej pięć sekund straty do Niemca. Postój Schumachera przedłużył się o kilka sekund, ponieważ były problemy ze zmianą lewego tylnego koła, jednak mimo to na tor wyjechał przed obydwoma kierowcami z zespołu McLaren, na piątej pozycji. Hakkinen został wyprzedzony przez Coultharda, który dzięki wcześniejszemu o jedno okrążenie postojowi zdołał nadrobić kilka sekund. Szkot miał również szansę na wyprzedzenie Schumachera, jednak nie zdołał wykorzystać faktu, że jest już oswojony z jazdą na deszczowych oponach i sztuka ta mu się nie powiodła.

Na 16 okrążeniu w boksach zatrzymywał się tymczasowy lider wyścigu, Barrichello oraz jadący tuż za nim Ralf Schumacher. W tym momencie na prowadzeniu znalazł się ponownie Michael Schumacher. Na 19 okrążeniu Fisichella wyprzedził de la Rosę i znalazł się na czwartej pozycji. Dwa okrążenia później Coulthard przepuścił Hakkinena i znalazł się na trzeciej pozycji. Tymczasem Barrichello, który jako jeden z ostatnich kierowców zmieniał opony suche na deszczowe znajdował się na ósmej pozycji i miał problemy z wyprzedzeniem znajdującego się przed nim Verstappena. W końcu jednak udało mu się to na 21 okrążeniu. Następni w kolejce do wyprzedzenia byli Irvine i de la Rosa, jednak z nimi Barrichello uporał się stosunkowo szybko i na 23 okrążeniu był już piąty. Dwa okrążenia później Ralf Schumacher wyprzedził Herberta i awansował na dziewiątą pozycję.

Na 28 okrążeniu z wyścigu wycofał się Mika Salo, ze względu na uszkodzenie wału napędowego. Dwa okrążenia później wyścig opuściło aż trzech kierowców, a stało się tak z powodu zderzenia bolidów Irvine'a i Verstappena. Trzecią ofiarą, był Ralf Schumacher, który nie miał jak wyminąć obracającego się Irivna i obaj kierowcy zderzyli się tyłami swych bolidów. Wszyscy trzej kierowcy próbowali kontynuować jazdę, jednak żaden z nich nie zdołał ukończyć ani jednego okrążenia więcej. W przypadku Verstappena jazda zakończyła się nawet dosyć dramatycznie, ponieważ Holender na jednym z dalszych zakrętów stracił panowanie nad swoim bolidem i uderzył w bandę.

Pod koniec 32 okrążenia Barrichello wyprzedził Fisichellę i powrócił na czwartą pozycję, którą wcześniej utracił ze względu na zbyt opóźniony postój. Dwa okrążenia później Brazylijczyk po raz drugi zjechał do boksów. Postój trwał tylko siedem sekund, a w tak krótkim czasie raczej nie da się uzupełnić paliwa na ponad połowę dystansu wyścigu, jaka jeszcze pozostała do przejechania i w związku z tym nie był to raczej ostatni postój zaplanowany przez Barrichello na ten wyścig. Brazylijczyk do wyścigu powrócił na szóstej pozycji. Następnie na 34 okrążeniu do boksów zjechał lider wyścigu, Michael Schumacher. W przeciwieństwie do Barrichello postój Niemca trwał prawie 12 sekund i na tej podstawie można sądzić, że był to ostatni postój Niemca w tym wyścigu. Przed zjazdem Schumacher miał blisko 18 sekund przewagi nad Hakkinenem, który w tym momencie objął prowadzenie.

Kolejny kierowca do boksów zjechał dopiero na 40 okrążeniu, a był to Fisichella, który po odbyciu postoju spadł na szóstą pozycję. Tymczasem Barrichhello po raz drugi toczył walkę z de la Rosą. Jednak tym razem Hiszpan dzielnie bronił swej bardzo dobrej czwartej pozycji. Michael Schumacher na prowadzeniu znalazł się ponownie na 44 okrążeniu, po drugim zjeździe Hakkinena do boksów. Fin na tor powrócił na drugiej pozycji. Drugi kierowca z zespołu McLaren, Coulthard postój odbył na następnym okrążeniu, ale na tor powrócił dopiero na pozycji piątej pozycji. Na trzeciej pozycji znalazł się w tym momencie de la Rosa, ale czekał go jeszcze jeden postój. Na 47 okrążeniu z wyścigu wycofał się Villeneuve, ze względu na problemy z silnikiem. Zanim to się stało, Kanadyjczyk zajmował siódmą pozycję. Pojedynek de la Rosa – Barrichello nie został rozstrzygnięty na torze, ponieważ dopiero w momencie, kiedy de la Rosa zjechał do boksów na 19 okrążeń przed końcem wyścigu, Barrichello awansował na trzecią pozycję. Jednak jego również czekał najprawdopodobniej jeszcze jeden postój. Po postoju de la Rosa znalazł się na szóstej pozycji. Niedługo później z wyścigu wycofał się Marc Gene.

Na 18 okrążeń przed końcem wyścigu jadący na ósmej pozycji Button nie zdążył wyhamować przed najostrzejszym wirażem na torze i uderzył lekko w tył bolidu Herberta. Uszkodzeniu uległ tylko bolid Buttona, aczkolwiek chodziło tylko o sam czubek przedniego skrzydła i Brytyjczyk kontynuował dalej jazdę. W międzyczasie Alesi został ukarany 10-sekundowym postojem w boksach, za przekroczenie dozwolonego limitu prędkości obowiązującego w strefie boksów.

Trzeci i ostatni postój Barrichello odbył 16 okrążeń przed końcem wyścigu. Postój ten kosztował go utratę trzeciej pozycji, na rzecz Coultharda. Dwa okrążenia później Ricardo Zonta wpadł w poślizg, po którym zatrzymał się na żwirowisku, skąd nie udało mu się już wyjechać. Pięć okrążeń przed końcem wyścigu na torze utworzył się korek, ponieważ prawie wszyscy pozostali w wyścigu kierowcy znaleźli się blisko siebie. W grupie tej znajdowali się również kierowcy z czołówki. Hakkinena dzieliło mniej niż sześć sekund od Michaela Schumachera. Również Barrichello znajdował się blisko Coultharda. Podczas tego zagnieżdżenia musiało dojść w końcu do wypadku, w którym udział wzięli Herbert i Wurz. W tym przypadku winowajcą był Wurz, ponieważ w trakcie próby wyprzedzania Herberta wpadł po prostu w poślizg i zaczepił o jego bolid, w wyniku czego obaj kierowcy zakończyli swój udział w wyścigu.

Trzy okrążenia przed końcem z wyścigu wycofał się Button jadący na siódmej pozycji. Powodem wycofania się z wyścigu była awaria elektryki spowodowana najprawdopodobniej wodą, która dostawała się do środka bolidu poprzez utrącony czubek przedniego skrzydła. Do końca wyścigu Barrichello jechał tuż za Coulthardem, jednak do wyprzedzania nie doszło i tak zakończył się wyścig o Grand Prix Europy.