Nazywany tak w polskim slangu wyścigowym krawężnik znajdujący się zwykle na wewnętrznej krawędzi zakrętu lub zewnętrznej krawędzi toru na wyjściu z zakrętu. Na ogół są to ułożone pod pewnym kątem (lub zachodzące na siebie) płytki pomalowane w kontrastowe kolory, czasami z dodatkowym fragmentem sztucznej nawierzchni bardziej na zewnątrz.
Tarka (w czasie jazdy po niej słychać charakterystyczny warkot) ułatwia kierowcom "celowanie" w wierzchołek zakrętu lub najbardziej zewnętrzny punkt na wyjściu z zakrętu. W czasie deszczu tarki są zwykle bardzo śliskie ze względu na fakt, że są pomalowane farbą.