Mika Salo od początku wyścigu prezentował się bardzo dobrze, w przeciwieństwie do poprzedniego wyścigu. Już na starcie zyskał dwie pozycje, wyprzedzając startujących z drugiej i trzeciej pozycji Heinza-Haralda Frentzena i Davida Coultharda. Następnie dwójka ta zamieniła się miejscami i Coulthard znalazł się ponownie na swojej pierwotnej pozycji. Drugi fiński kierowca, Mika Hakkinen oczywiście od startu podążał niezagrożony na pierwszej pozycji. Jeszcze na prostej startowej wydarzył się groźnie wyglądający wypadek – Jacques Villeneuve otarł się o bolid prowadzony przez Marca Gena z zespołu Minardi, wpadł z poślizg, następnie uderzył w bolid Pedra Diniza i obaj wypadli z toru. Chyba tylko cud spowodował, że nikt inny na nich nie wpadł. Obaj kierowcy nie powrócili już na tor.

Rubens Barrichello wyprzedził Eddiego Irvine'a przed drugim zakrętem i znalazł się na piątej pozycji. Przed następnym zakrętem Olivier Panis próbował podobnej sztuki z jadącym na siódmej pozycji Ralfem Schumacherem, który od startu wyprzedził już czterech kierowców. Niestety Francuz nienajlepiej się do tego przyłożył i nie zdążył wyhamować przed tym właśnie zakrętem. Błąd ten kosztował go utratę pięciu pozycji. Następnie Damon Hill został wyprzedzony przez Ginacarla Fisichellę i teraz znajdował się na dziesiątej pozycji. W części stadionowej toru Jean Alesi wjechał w tył bolidu prowadzonego przez Panisa i uszkodził swój przedni spojler. Pod koniec pierwszego okrążenia zjechał do boksów i powrócił na tor z nowym skrzydłem na ostatniej pozycji.

Na trzecim okrążeniu Barrichello wyprzedził Frentzena i awansował na czwartą pozycję. W międzyczasie Coulthard jechał jak cień za Salo, nie będąc w stanie go wyprzedzić. Na następnym okrążeniu Fisichella wypadł na chwilę z toru na zakręcie poprzedzającym część stadionową toru, a efektem tego była utrata przedniego spojlera. Niezwłocznie udał się do boksów po wymianę i powrócił do wyścigu na ostatniej pozycji. Po przejechaniu czterech okrążeń przewaga Hakkinena nad Salo wynosiła nieco ponad półtorej sekundy. Na piątym okrążeniu Damon Hill zdołał wyprzedzić Alexandra Wurza, ale nie zdążył się z tego zbyt długo cieszyć, ponieważ nie zdołał wyhamować przed ostatnią szykaną i musiał ją pokonać poza torem, dzięki czemu Wurz odzyskał swoją pozycję. Pod koniec szóstego okrążenia Rubens Barrichello gwałtownie zwolnił i powoli dojechał do boksów, skąd już nie powrócił ze względu na awarię hydrauliki. Kolejnym pechowcem okazał się Fisichella – z wyścigu wyeliminowała go awaria przedniego zawieszenia, która mogła być konsekwencją wypadnięcia z toru na czwartym okrążeniu.

Na dziesiątym okrążeniu Coulthard kilka razy przymierzał się do wyprzedzenia Salo, aż w końcu spróbował uczynić to przed drugą szykaną. Niestety była to bardzo nieudana próba i Szkot zahaczył przednim spojlerem o tylne koło bolidu Salo. Żaden z kierowców nie wypadł z toru, natomiast skrzydło Coultharda zostało uszkodzone i czekała go teraz wymiana tegoż właśnie skrzydła. Po jej odbyciu, Szkot znalazł się na jedenastej pozycji. W połowie jedenastego okrążenia znalazł się na dziesiątej pozycji, dzięki awarii silnika w bolidzie Trullego, która wyeliminowała Włocha z wyścigu. Na trzynastym okrążeniu Damon Hill miał ponownie problemy z wyhamowaniem swojego bolidu, jednak tym razem wyprzedziło go aż trzech kierowców. Po tym zdarzeniu Brytyjczyk uznał, iż dalsza jazda jest zbyt niebezpieczna i pomimo protestów ze strony zespołu, wycofał się z wyścigu.

Po przejechaniu piętnastu okrążeń Hakkinen miał około pięć sekund przewagi nad Salo i kolejne pięć nad Frentzen i Irvinem. Na szesnastym okrążeniu Coulthard spróbował wyprzedzić Panisa, ale tym razem, pamiętając co stało się w czasie wyprzedzania Salo, postanowił pomóc sobie ścinając zakręt. Wyprzedzanie powiodło się, ale czy taki manewr spodobał się sędziom, to się dopiero później okaże. Na tym samym okrążeniu z wyścigu wycofał się Toranosuke Takagi, z powodu awarii silnika. Pod koniec tego okrążenia Alesi zjechał po raz drugi do boksów, ale dopiero pierwszy raz dolane zostało paliwo i zmienione zostały opony. Pod koniec następnego okrążenia do boksów zjechał również drugi francuski kierowca, Olivier Panis. Na dziewiętnastym okrążeniu Wurz nie zmieścił się w pierwszy zakręt i zjechał na chwilę z toru, z czego skorzystał Herbert i wyprzedził go. Na następnym okrążeniu również i Coulthard wyprzedził Austriaka.

Pod koniec dwudziestego okrążenia do boksów zjechał Frentzen, aby odbyć swój jedyny planowany postój. W międzyczasie w bolidzie Zonty eksplodował silnik i ostatni brazylijski kierowca wycofał się z wyścigu o Grand Prix Niemiec. Na kolejnym okrążeniu także Alex Zanardi zakończył wyścig, z powodu problemów z dyferencjałem. Pod koniec tego okrążenia Irvine odbył swój jedyny planowany postój i na tor zdołał powrócić przed Frentzenem. Na kolejnym okrążeniu drugi kierowca z zespołu Ferrari, Mika Salo zmieniał opony i dotankowywał paliwo, a na tor powrócił na trzeciej pozycji. Drugi był w tym momencie Ralf Schumacher, ale on jeszcze nie zjeżdżał do boksów.

Pod koniec dwudziestego czwartego okrążenia do boksów zjechał lider wyścigu, Mika Hakkinen, a także Ralf Schumacher. Jednak na nieszczęście dla Fina, mechanicy nie mogli podłączyć węża paliwowego i postój trwał ponad dwadzieścia cztery sekundy. Hakkinen na tor powrócił na czwartej pozycji, za Frentzenem. W tym momencie na czele wyścigu znaleźli się dwaj kierowcy z zespołu Ferrari, Mika Salo i Eddie Irvine. Ażeby jeszcze bardziej pogrążyć zespół McLaren Mercedes, sędziowie przyznali karę dziesięciosekundowego postoju w boksie Davidowi Coulthardowi, za nieprawidłowe wyprzedzenie Oliviera Panisa (a jednak manewr ten się im nie spodobał). Nie był to bynajmniej koniec problemów tego zespołu.

Na dwudziestym szóstym okrążeniu Hakkinen wyprzedził Frentzena i znalazł się na trzeciej pozycji, niezbyt daleko za Salo, który na tym okrążeniu przepuścił Irvine'a oddając mu w ten sposób prowadzenie. Jednak w chwilę później rozegrał się dramat dla Miki Hakkinena. Na prostej poprzedzającej wjazd na część stadionową toru, tuż przed momentem hamowania w bolidzie Fina pękła lewa tylna opona i wpadł on w poślizg przy prędkości ponad 330 km/h. Miał jednak bardzo dużo szczęścia, ponieważ nie uderzył w żadną przeszkodę, dopóki nie wytracił prędkości. Po przebyciu pułapki piaskowej wjechał czołowo z barierę z opon, ale już przy stosunkowo niedużej prędkości. Następnie Coulthard wjechał do boksów, aby odbyć swoją karę i na tor powrócił na szóstej pozycji.

Na dwudziestym dziewiątym okrążeniu boksy odwiedzał po raz trzeci Jean Alesi, a na tor powrócił na dziewiątej pozycji. Na następnym okrążeniu po raz drugi do boksów zjechał Olivier Panis i na tor wyjechał zaraz za Wurzem, na ósmej pozycji, po czym na trzydziestym piątym okrążeniu zdołał go wyprzedzić. Na kolejnym okrążeniu był już za plecami Herberta. Na siedem okrążeń przed końcem wyścigu Pedro de la Rosa wypadł z toru w tym samym miejscu co Hakkinen i uderzył w bandę. Na kolejnym okrążeniu do boksów po raz trzeci zjechał David Coulthard. Na tor wyjechał tuż przed Wurzem, z którym przez dwa kolejne zakręty toczył zaciętą walkę. Niestety, po raz kolejny pokazał się od złej strony, ponieważ nie dał równych szans Wurzowi w czasie odpierania jego ataków. Na następnym okrążeniu w samochodzie Herberta zepsuła się skrzynia biegów. W chwilę później Coulthard wyprzedził Panisa i znalazł się na piątej pozycji.

Ostatnim zdarzeniem w wyścigu o Grand Prix Niemiec było wypadnięcie z toru Luci Badoera, podobnie jak w przypadku Hakkinena i de la Rosy na tym samym zakręcie. Jednak w przeciwieństwie do obu poprzedników, Włoch zdołał opanować swój bolid i powrócił na tor.