Fernando Alonso w perfekcyjny sposób rozpoczął sezon 2006 i obroną swojego tytułu mistrzowskiego, odnosząc drugie z rzędu zwycięstwo w Bahrajnie po fascynującej walce z Michaelem Schumacherem. Kierowca Ferrari po starcie z pole position kontrolował dosyć długo przebieg wyścigu, jednak podczas drugiej i zarazem ostatniej rundy postojów został minimalnie pokonany przez Alonso, który trzy okrążenia później zjechał na swój ostatni postój i na tor zdołał powrócić tuż przed Niemcem, odpierając bez większych problemów jego atak na pierwszym zakręcie. O zwycięstwie zadecydowała więc głównie taktyka, bo chociaż przez ostatnie okrążenia obaj kierowcy jechali bardzo blisko siebie, to jednak nie doszło już do bezpośredniej walki. Tym niemniej rywalizacja trwała od pierwszych metrów aż do ostatniego okrążenia i na brak wrażeń z pewnością nie mogliśmy narzekać.

Wyprzedzania także było sporo – już na pierwszym okrążeniu Alonso pokonał w bezpośredniej walce Jensona Buttona (Honda), a także drugiego kierowcę Ferrari, Felipe Massę i mógł skupić się na pościgu za Schumacherem. Massa nie dawał jednak za wygraną i podążał tuż za Hiszpanem, aż w końcu popełnił poważny błąd na ósmym okrążeniu podczas hamowania przed pierwszym zakrętem i o mały włos nie wpadł na kierowcę Renault. Na szczęcie Alonso zdołał w porę wyminąć sunące bokiem Ferrari i utrzymał się na drugiej pozycji, a tymczasem Massa zjechał do boksów po nowy komplet opon. Niestety awaria pistoletu do odkręcania śruby mocującej koło, w połączeniu z dosyć zagadkową nieporadnością mechaników w kryzysowej sytuacji, kosztowała Brazylijczyka utratę ponad 40 sekund i koniec szans na zdobycz punktową.

W tym momencie na trzecią pozycję awansował Juan Pablo Montoya (McLaren), który tuż po starcie zdołał także wyprzedzić Buttona, a więc była to dla niego już druga zyskana pozycja. Buttona na starcie pokonał także jego zespołowy partner, Rubens Barrichello – obaj kierowcy toczyli między sobą zażartą walkę na pierwszych okrążeniach, ale w końcu to Brytyjczyk wyszedł z niej zwycięsko, ruszając od razu w pościg za Montoyą. Udany manewr wyprzedzania na 11 okrążeniu umożliwił Buttonowi powrót na trzecią pozycję, jednak wkrótce okazało się, że Montoya jedzie z większą ilością paliwa i dzięki temu po pierwszej rundzie postojów ponownie znalazł się przed kierowcą Hondy.

Schumacher pomimo wcześniejszego aż o cztery okrążenia zjazdu o boksu w stosunku do Alonso, po pierwszej rundzie postojów nadal był liderem wyścigu, a tymczasem na trzecią pozycję awansował startujący z końca stawki Kimi Raikkonen (McLaren), nie mając jeszcze na swoim koncie ani jednego postoju. Fin na pierwszym okrążeniu awansował od razu na 13 pozycję, jednak utknął na dosyć długo za Jacquesem Villeneuve'em i dopiero na 16 okrążeniu udało mu się wyprzedzić kierowcę zespołu BMW Sauber. Następnie po postojach kilku jadących przed nim kierowców Raikkonen awansował na trzecią pozycję, a swój pierwszy i zarazem jedyny postój w boksach, po którym spadł chwilowo na szóstą pozycję, odbył za połową wyścigu.

W międzyczasie Button ponownie wyprzedził Montoyę i znowu był trzeci, jednak obydwu kierowców czekały jeszcze postoje, tak więc było jasne, że Raikkonen zdoła ich w końcu pokonać. Tak się rzeczywiście stało i to właśnie Fin stanął na najniższym stopniu podium, choć do ostatnich metrów tuż za jego plecami podążał Button. Montoya musiał zadowolić się piątą pozycją, tak więc nie zdołał wykorzystać lepszej pozycji startowej od Raikkonena do uzyskania lepszego rezultatu, ale za to popisał się rozważną jazdą, no i podczas kwalifikacji uzyskał piąty czas pomimo wyraźnie większej ilości paliwa od swoich rywali. Dzięki temu McLaren zdobył w sumie 10 punktów i trzeba przyznać, że zarówno osiągi bolidu MP4-21, jak i jego niezawodność, okazały się całkiem niezłe.

Honda także wypadła nienajgorzej, jednakże spowodowany problemami ze sprzęgłem słaby start ewidentnie pozbawił Buttona szansy na stanięcie na podium. Do tego doszły jeszcze problemy Barrichello ze skrzynią biegów, przez które Brazylijczyk stracił mnóstwo czasu w środkowej fazie wyścigu i na mecie zameldował się dopiero jako piętnasty kierowca. Honda musi więc jeszcze popracować trochę nad niezawodnością, a póki co zarobek pięciu punktów należy uznać jako w sumie nienajgorszy start, choć oczywiście po udanych przedsezonowych testach należało się więcej spodziewać. Tymczasem do mety nie dojechał drugi kierowca Renault, Giancarlo Fisichella, którego z walki na 22 okrążeniu wyeliminowała awaria hydrauliki. Francuska stajnia zdobyła z tego powodu tylko 10 punktów, czyli tyle samo co McLaren, natomiast zespół Ferrari ze względu na błąd Massy i wpadkę podczas postoju zdobył osiem oczek. Najważniejsze jest jednak to, że co najmniej trzy zespoły dysponują bardzo dobrym bolidem, a i Honda nie jest daleko w tyle, tak więc czeka nas fascynująca walka w kolejnych wyścigach.

Kolejno na szóstej i siódmej pozycji finiszowali kierowcy Williamsa, Mark Webber i Nico Rosberg, co samo w sobie jest już dosyć dobrym osiągnięciem dla zespołu, który w stosunku do zeszłego sezonu zmienił zarówno dostawcę silników (z BMW na Cosworth), jak i opon (z Michelin na Bridgestone). Najciekawsze jest jednak to, że rezultat ten nie odzwierciedla pełnego potencjału bolidu FW28. Debiutujący w Formule 1 Rosberg zdołał dzisiaj uzyskać najlepszy czas przejazdu jednego okrążenia i pomimo kolizji na starcie wyścigu z Nickiem Heidfeldem (BMW Sauber), z powodu której musiał zjechać do boksów po nowe skrzydło (strata 45 sekund), dzięki fenomenalnej jeździe zdobył dwa punkty. Łatwo można sobie wyobrazić, że gdyby nie ta strata, to mógłby nawet powalczyć o podium, a więc jego debiut mógł być jeszcze bardziej udany, ale i tak nie jest źle. Webber pojechał nieco mniej widowiskowo, ale także zdobył punkty, tak więc Williams sezon 2006 rozpoczął w bardzo obiecujący sposób i jeśli będzie w stanie wypaść lepiej na kwalifikacjach, to podium będzie stało dla niego otworem.

Ostatni punkt zdobył Christian Klien, co zważywszy na fakt, że bolid RB2 podczas przedsezonowych testów był w stanie przejechać zaledwie 20 okrążeń bez awarii, należy uznać za sukces. Austriak miał szansę na lepszy rezultat, jednak na ostatnich okrążeniach nie był w stanie utrzymać za plecami szarżującego Rosberga i musiał zadowolić się tylko jednym punktem. Drugi kierowca Red Bull Racing, David Coulthard, który podobnie jak Raikkonen zdecydował się tylko na jeden postój podczas tego wyścigu, zamknął pierwszą dziesiątką, ulegając na ostatnich okrążeniach Massie. Szkot stoczył dzisiaj kilka ciekawych pojedynków, w tym bardzo emocjonujący z Heidfeldem. Niestety podczas tej walki przytarł jedną z przednich opon w swoim bolidzie i jazdę utrudniały mu duże wibracje. Nie zmienia to jednak faktu, że wypadł nieco słabiej od Kliena. Zespół może być tymczasem zadowolony z tego, że obydwa bolidy RB2 wytrwały trudy całego wyścigu.

Odpowiednio na 11 i 13 pozycji finiszowali kierowcy Scuderii Toro Rosso, Vitantonio Liuzzi i Scott Speed, przy czym ten drugi miał już na koniec ponad okrążenie straty do lidera. Liuzzi miał dzisiaj nawet szansę na zarobek punktowy, gdyż do 39 okrążenia włącznie jechał na ósmej pozycji. Po ostatnim postoju spadł jednak na 10 pozycję, zaliczając w międzyczasie obrót o 360 stopni po błędzie popełnionym na jednym z szybszych zakrętów, a na koniec został wyprzedzony przez Massę i nie zdołał finiszować w pierwszej dziesiątce. Ogólnie rzecz biorąc debiut "juniorskiej" ekipy Red Bull okazał się jednak w miarę udany i obaj kierowcy mieli z kim walczyć. Na pochwałę zasłużył także debiutujący w F1 Speed, popisując się równą i zarazem bezbłędną jazdą.

Kierowców STR rozdzielił Heidfeld, który szansę na uzyskanie lepszego rezultatu stracił już na samym początku wyścigu, po tym jak Rosberg zaczepił o tył jego bolidu na pierwszym zakręcie i wprawił go w poślizg. W efekcie Heidfeld spadł na koniec stawki i musiał odrabiać straty, co nie było łatwym zadaniem, jako ze bolid F1.06 w warunkach wyścigu okazał się niezbyt konkurencyjny. W tej sytuacji zarobek punktowy był raczej nieosiągalny. W nieco lepszej sytuacji był Villeneuve, jednak tuż za połową wyścigu z walki wyeliminowała go spektakularna awaria silnika BMW. Monachijski koncern wypadł więc wyraźnie słabiej od zespołu Williams, któremu do zeszłego roku dostarczał silniki, ale w końcu przewidział to nawet sam Mario Theissen. Stajnię z Hinwil czeka zatem jeszcze trochę pracy, zanim będzie mogła regularnie zdobywać punkty.

Największym przegranym pierwszego wyścigu sezonu 2006 jest bez wątpienia Toyota. Gdyby zespoły Ferrari i Williams także wypadły słabo, można by to jeszcze było zrzucić na opony Bridgestone, a tak niestety japońska stajnia nie ma nic na swoje usprawiedliwienie. Nie sprawdziły się tym razem przewidywania Ralfa Schumachera, który przed startem sezonu twierdził, iż zespół Ferrari nie będzie w tym sezonie wgrywał wyścigów. Tymczasem to Toyota przygotowała się wyjątkowo słabo pierwszego wyścigu sezonu i efektem tego jest zaledwie 14 pozycja młodszego z braci Schumacherów oraz 16 Jarno Trullego.

Gorzej od Toyoty wypadły tylko zespoły MF1 Racing i Super Aguri, z których do mety dojechali tylko Tiago Monteiro i Takuma Sato. Monteiro ze względu na awarię układu przeniesienia napędu w głównym bolidzie, do wyścigu musiał przystąpić w zapasowym aucie i dodatku czekał go start z boksów. Ostatecznie Portugalczyk finiszował na 17 pozycji, mając dwa okrążenia straty do lidera, natomiast Christijan Albers ze względu na awarię wału napędowego nie zdołał nawet wystartować. Debiut stajni z Silverstone pod nazwą MF1 Racing trudno zatem nazwać za udany.

Tymczasem ekipa Super Aguri nie miała specjalnie co liczyć na lepszy występ w debiutanckim wyścigu, który potraktowała wręcz jako sesję testową. Pomimo problemów z tankowaniem paliwa, przez które boksy musiał odwiedzać aż sześciokrotnie, Sato zdołał dojechać do mety na 18 pozycji, choć aż z czterema okrążeniami straty do lidera. Jego najlepszy czas okazał się gorszy od rezultatu Rosberga o ponad cztery i pół sekundy, co zważywszy na jazdę zmodyfikowanym bolidem Arrows z 2002 roku nie jest aż takim złym osiągnięciem. Do mety nie zdołał jednak dojechać ostatni z tegorocznych debiutantów, Yuji Ide. W bolidzie Japończyka na 36 okrążeniu zgasł po prostu silnik i to był dla niego koniec jazdy.