P. Kierowca  Start  Zmiana 1  Zmiana 2  Zmiana 3  Zmiana 4  Suma wizyt w boksach     1. Vettel  SMu  Pu (11)  Pn (31)      2     2. Räikkönen  SMu  Pn (11)  Pu (25)      2     3. Grosjean  SMu  Pn (10)  Pn (31)      2     4. Hülkenberg  SMu  Pn (10)  Pn (26)      2     5. Hamilton  SMu  Pn (9)  Pn (29)      2     6. Alonso  SMu  Pn (9)  Pu (28)      2     7. Rosberg  SMu  Pn (10)  Pn (28)      2     8. Button  SMn  Pn (4)  Pn (22)      2     9. Massa  SMu  Pu (6)  Pn (29)      2     10. Perez  SMn  Pn (10)  Pn (31)      2     11. Gutierrez  SMu  Pn (7)  Pn (31)      2     12. Bottas  SMn  Pu (8)  Pn (28)      2     13. Maldonado  SMn  Pu (7)  Pn (23)      2     14. Pic  SMn  Pn (9)  Pn (30)      2     15. van der Garde  SMn  DT (10)  Pn (11)  Pn (30)    3     16. Bianchi  SMn  Pn (10)  Pn (30)      2     17. Chilton  SMn  Pn (12)  Pn (30)      2     18. Vergne  SMn  Pn (12)  Pn (24)  Pu (38)    3     19. Ricciardo  Pn  Pn (18)  SMn (31)      2     20. Sutil  SMu  Pn (3)  Pn (28)  SMn (38)  SMu (41)  4     Niesklasyfikowani Webber  SMu  Pu (12)  Pu (30)  SMu (31)    3     di Resta  SMn  Pn (7)  Pn (23)      2

W pierwszej kolumnie podana jest mieszanka, na której kierowca rozpoczął wyścig, w ostatniej całkowita liczba pit stopów.
P = Pośrednia mieszanka
SM = Supermiękka mieszanka
N = Nowy komplet
U = Używany komplet

Dyrektor Pirelli Motorsport Paul Hembery powiedział: „Pośrednia mieszanka była idealna na wyścig, zatem większość kierowców próbowała założyć ją jak najwcześniej, a zespoły od początku wyścigu reagowały na strategie wprowadzane w życie przez ich bezpośrednich rywali. Nasz dobór opon może i był agresywny, z supermiękką mieszanką perfekcyjną na kwalifikacje i pośrednią optymalnie dopasowaną do wymagań wyścigowych, ale takie decyzje są zgodne z prośbami wielu zespołów. Jeśli chodzi o problem z prawą przednią oponą Sergio Pereza, to bardzo szybko byliśmy w stanie ustalić, że przyczyną było jej spłaszczenie przy mocnym hamowaniu. Konstrukcja ogumienia jest oczywiście taka sama jak stosowana tutaj rok temu, więc nie ma tu żadnego głębszego problemu. Spłaszczenia opon czy przebicia zawsze były integralną częścią wyścigów. Dwa okresy neutralizacji miały istotny wpływ na strategię w wyścigu i wszyscy kierowcy, którzy dojechali do mety – poza jednym – wykonali po dwa postoje. Bez interwencji samochodu bezpieczeństwa prawdopodobnie większa liczba zawodników zjeżdżałaby trzy razy, ale taka strategia jest zgodna z naszym celem, realizowanym od początku obecności w Formule 1: dwa do trzech postojów na wyścig”.