2021 Chcąc zdobyć dodatkowe punkty do superlicencji podejmuje się startów w azjatyckiej Formule 3, której zostaje mistrzem z dorobkiem czterech zwycięstw. Na dalszym etapie sezonu jego koncentracja wciąż spoczywa na F2 z Virtuosi. Jest upatrywany w roli faworyta do tytułu i po pierwszych rundach zajmuje pozycję lidera tabeli. Mimo to wkrótce notuje spadek formy, który wykorzystują Oscar Piastri i Robert Szwarcman. W końcowej klasyfikacji zajmuje trzecie miejsce mając cztery wygrane. W Formule 1 otrzymuje szansę występu w pierwszym treningu do Grand Prix Austrii z zespołem Alpine, natomiast w listopadzie zabezpiecza sobie kontrakt na starty w Alfie Romeo od 2022 roku.
2020 Pozostaje w Formule 2 z Virtuosi. Notuje niewielki postęp kończąc sezon na szóstej pozycji, jednakże udaje mu się wygrać pierwszy wyścig przy okazji sprintu na torze w Soczi. Poza tym raz ustawia się na pole position i wchodzi na podium jeszcze pięciokrotnie. W Formule 1 kontynuuje współpracę z Renault w roli kierowcy testowego, biorąc udział w oficjalnych sesjach z zespołem.
2019 Traci wsparcie Ferrari, jednakże bardzo szybko wkracza w szeregi Renault Sport Academy. Zostaje kierowcą testowym zespołu Formuły 1 francuskiego producenta i realizuje wiele prywatnych jazd w jego bolidzie. W juniorskich seriach decyduje się przenieść do F2 z Virtuosi Racing. W debiutanckim sezonie zajmuje siódme miejsce z dorobkiem pięciu miejsc na podium. Jego najlepszymi wynikami są trzecie pozycje z Barcelony, Monte Carlo, Paul Ricard, Silverstone oraz Yas Marina. Odbiera również nagrodę dla nowicjusza roku.
2018 Podejmuje się trzeciego sezonu startów w Mistrzostwach Europy Formuły 3 kontynuując współpracę z Premą. Powtarza ósme miejsce sprzed roku, lecz tym razem wygrywa dwa wyścigi na Paul Ricard oraz Hockenheim, a także zgarnia trzy pole position. Po raz ostatni podchodzi do Grand Prix Makau i tym razem pojawia się na mecie na jedenastej lokacie. W międzyczasie jest zaangażowany w Formułę E z ekipą Techeetah, dla której pełni funkcję zawodnika rozwojowego.
2017 Pozostaje w Mistrzostwach Europy Formuły 3 i wraca do Prema Powerteam, z którym współpracował we włoskiej F4. Tym razem znajduje się w tabeli na ósmym miejscu zgarniając pięć miejsc na podium. Zalicza drugi start w Grand Prix Makau i ponownie obywa się bez większego sukcesu. Finiszuje w wyścigu na ósmej pozycji.
2016 Rok rozpoczyna od wyjazdu do Nowej Zelandii, gdzie startuje w zimowej Toyota Racing Series. Wygrywa jeden wyścig i plasuje się w tabeli na szóstym miejscu. W sezonie 2016 jego koncentracja spoczywa na Mistrzostwach Europy Formuły 3 z ekipą Motopark. Zostaje sklasyfikowany na trzynastym miejscu, a jego najlepszymi wynikami są dwa trzecie miejsca z wyścigów na Paul Ricard i Hungaroringu. Debiutuje również na ulicach Makau, gdzie dojeżdża do mety jako piętnasty.
2015 Zostaje członkiem Akademii Kierowców Ferrari i przesiada się do jednomiejscowego bolidu wkraczając do stawki włoskiej Formuły 4. Zostaje wicemistrzem mając w dorobku trzy zwycięstwa, wszystkie odniesione podczas drugiej rundy sezonu na torze Monza. Podejmuje się również pojedynczych występów w niemieckiej edycji mistrzostw, zdobywając dwa miejsca na podium.
2007-2014 Rozpoczyna starty w kartingu mając osiem lat. Pierwsze kroki w motorsporcie stawia w Chinach, jednakże w 2012 roku przenosi się z rodziną do Anglii, by podjąć rywalizację na wyższym poziomie. W sezonie 2013 wygrywa Rotax Max Euro Challenge, natomiast dwa lata później zostaje wicemistrzem w seniorskiej edycji. W ostatnim roku za kierownicą gokarta podejmuje się pojedynczych startów w Mistrzostwach Świata, gdzie rywalizuje m.in. z Lando Norrisem.
Objaśnienia:P. - końcowa pozycja w klasyfikacji generalnej, Zwyc. - zwycięstwa, Pktwł. - punktował, P. pos. - pole positions, Naj. okr. - najszybsze okrążenia, Nie skl. - niesklasyfikowany, ZD - zdyskwalifikowany
Starty obejmują rozpoczęte wyścigi (w nawiasie podana jest suma zgłoszeń do grand prix)
Rezultaty wyścigów z ostatniego sezonu | Rezultaty wszystkich wyścigów Wszystkie pole positions | Wszystkie zwycięstwa | Wszystkie najszybsze okrążenia
•Rezultaty wyścigów z ostatniego sezonu
GP
Tor
Nr
Bolid
Op.
St.
Fi.
Dodatkowa informacja
Sezon 2022
Sakhir
24
Alfa Romeo C42
15
10
Dżudda
24
Alfa Romeo C42
12
11
Albert Park
24
Alfa Romeo C42
14
11
Imola
24
Alfa Romeo C42
PL
15
Miami
24
Alfa Romeo C42
17
NS
wyciek wody
Catalunya
24
Alfa Romeo C42
15
NS
jednostka napędowa
Monte Carlo
24
Alfa Romeo C42
20
16
Baku
24
Alfa Romeo C42
14
NS
jednostka napędowa
Gilles Villeneuve
24
Alfa Romeo C42
10
8
Silverstone
24
Alfa Romeo C42
9
NS
kolizja z Russellem
Red Bull Ring
24
Alfa Romeo C42
13
14
Paul Ricard
24
Alfa Romeo C42
16
NS
wycofał się
Hungaroring
24
Alfa Romeo C42
12
13
Spa-Francorchamps
24
Alfa Romeo C42
18
14
Zandvoort
24
Alfa Romeo C42
14
16
Monza
24
Alfa Romeo C42
9
10
Marina Bay
24
Alfa Romeo C42
-
-
Objaśnienia:St. - start, Fi. - finisz, NS - niesklasyfikowany, NW - nie wystartował, N2 - nie wystartował ponownie, ZD - zdyskwalifikowany, PL - start z pit-lane, NZ - nie zakwalifikował się, NP - nie przedkwalifikował się, WY - wykluczony, naj. okr. - najszybsze okrążenie w wyścigu
