2014 Force India po raz kolejny rezygnuje z jego usług, lecz tym razem udaje mu się znaleźć zatrudnienie w Sauberze. Przed sezonem liczy, że wraz ze szwajcarską ekipą uda mu się wywalczyć pierwsze podium w karierze, lecz rzeczywistość okazuje się być brutalna. Model C33 jest kompletnie niekonkurencyjny i za jego kierownicą nie wywalczył ani jednego punktu, natomiast w kwalifikacjach wchodzi do Q3 tylko raz. Przez większość sezonu spekuluje się, że może zostać zwolniony przez Saubera, lecz ostatecznie pozostaje z zespołem do ostatniego wyścigu. Mimo ważnej umowy na 2015 rok, ekipa decyduje się na skład Ericsson-Nasr i przechodzi do Williamsa jako trzeci zawodnik.
2013 Po roku przerwy wraca do Formuły 1 w barwach Force India. Szokuje środowisko świetnym występem w Grand Prix Australii, gdzie przez kilka okrążeń prowadził w wyścigu i zdobył sześć punktów. Kolejne występy to jednak pasmo samych niepowodzeń. W Malezji odpada przez problemy z nakrętkami, natomiast w Chinach i Bahrajnie jest zamieszany w kolizje na pierwszych okrążeniach. W kolejnych rundach jeszcze siedmiokrotnie powiększa dorobek, jednakże Force India traci impet ze startu sezonu. Plasuje się w tabeli na trzynastym miejscu z 29 punktami, przegrywając również pojedynek z di Restą.
2011 W pierwszej połowie sezonu dominuje nad swoim zespołowym partnerem - Paulem di Restą. Zdobywa dwa punkty po dyskwalifikacji Saubera w Australii i sześć za siódme miejsce w Monako, by później powtórzyć tę sztukę przy okazji kolejnych siedmiu wyścigów. W końcowej klasyfikacji jest przed partnerem na dziewiątym miejscu z dorobkiem 42 punktów. Mimo to przed sezonem 2012 traci miejsce na rzecz Nico Hulkenberga, zmagając się z problemami natury prawnej. W kwietniu dokonuje napaści na udziałowca Lotus Renault, za co otrzymuje karę osiemnastu miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu.
2010 Wypracowuje sobie pozycję nieoficjalnego numeru 1 w zespole, zdecydowanie dominując nad swoim kolegą Vitantonio Liuzzim. Zalicza bardzo udany sezon, w którym gromadzi łącznie 47 punktów, co ostatecznie daje mu 11 lokatę w klasyfikacji generalnej. Po kilku mocnych występach na początku roku druga połowa sezonu jest dla niego nieco mniej udana, głównie z powodu słabnącej konkurencyjności jego samochodu.
2009 Mając do dyspozycji jak dotychczas najbardziej konkurencyjny bolid podczas swojej kariery w F1 przypomina o sobie światu dobrą jazdą. Zalicza godny podziwu w jego wykonaniu weekend wyścigowy na torze Monza, gdzie po starcie do zawodów z pierwszego rzędu kończy je tuż za podium, uzyskując najlepszy czas okrążenia w wyścigu. Niestety, to jedyne zawody roku, w których udaje mu się zdobyć punkty.
2008 Jego zespół znów zmienia nazwę, tym razem na Force India. W całym sezonie nie udaje mu się zapunktować, lecz jest blisko tej sztuki jadąc na czwartym miejscu w Grand Prix Monako. Niestety tuż po neutralizacji w jego bolid wjeżdża Kimi Raikkonen i Sutil musi wycofać się z rywalizacji.
2007 Zespół, w którym startuje zostaje przemianowany na Spyker. Mimo dysponowania bardzo niekonkurencyjnym bolidem, Sutil imponuje szybkością i równą jazdą. Podczas mokrego treningu przed kwalifikacjami w Monako osiąga najlepszy czas spośród całej stawki. Zdobywa pierwszy dla siebie i swojej ekipy punkt w F1 podczas zawodów w Japonii.
2006 Przenosi się do japońskiej Formuły 3, która gwarantuje swoim mistrzom superlicencję FIA i udaje mu się sięgnąć po tytuł w tej serii. Poza tym bierze udział w słynnym Grand Prix Makau, gdzie mija linię mety jako trzeci. Ten rok oznacza dla niego także wejście do Formuły 1, konkretnie do stajni Midland, którą w owym czasie prowadził Colin Kolles. Sutil zostaje jednym z trzech testerów ekipy, ponadto bierze udział w trzech piątkowych treningach podczas weekendów grand prix. Pod koniec sezonu podpisuje kontrakt na kierowcę wyścigowego zespołu począwszy od następnego roku.
2005 Kontynuuje współpracę z ASM, a jego zespołowym partnerem zostaje Lewis Hamilton, który okazuje się zbyt szybki, by ktokolwiek mógł z nim konkurować. Mimo to Sutil w klasyfikacji generalnej zajmuje 2 miejsce, chociaż nie bierze udział w ostatnim weekendzie wyścigowym na torze Hockenheim.
2004 Wchodzi do Formuły 3 Euro Series i zasila szeregi ekipy Colina Kollesa. Mimo zdobycia w całym roku zaledwie 9 punktów nawiązuje ważną znajomość ze swoim szefem, która okazuje się użyteczna w przyszłości. Na ostatni weekend wyścigowy sezonu przenosi się do stajni ASM.
2003 Przenosi się do Formuły BMW ADAC, jednak tam już nie osiąga takiej dominacji. W klasyfikacji generalnej plasuje się na 6 lokacie, bez żadnego zwycięstwa na koncie.
2002 Rozpoczyna starty w szwajcarskiej Formule Ford 1800, gdzie wygrywa wszystkie 12 wyścigów sezonu, startując do nich zawsze z pierwszego pola.
2001 Zdobywa Kartingowe Mistrzostwo Europy z zespołem Birel Motorsport.
1997 W wieku 14 lat rozpoczyna swoją karierę od startów w kartingu.